Wedstrijdverslag Soos ’82 Team 5

Tegenstander: Alverna 1

Speeldatum: 2 oktober 2024                                               Locatie: Alverna

CompetitieRonde 4

Team 5 beperkt zich in de onderlinge gesprekken niet enkel tot de ditjes en datjes van de biljartvereniging Soos “82 of het biljartspel.
Ruud Plönes, Gerard Lamers en Wim Mulder waren – terwijl voor de rit naar Alverna op Arie Beld werd gewacht - verwikkeld geraakt in een felle discussie over de rol van de VvE. Omdat hij als laatste werd opgehaald, stond Arie in de bijdrage met betrekking tot dit thema al meteen op achterstand; door de vele gedachtewisselingen en inzichten werd zelfs vergeten dropjes uit te delen.
Met groeiende nieuwsgierigheid werd uitgekeken naar de locatie en entourage van de debutant in deze competitie. Het sportcomplex, waar de ruim opgezette accommodatie van Biljartvereniging Alverna is gehuisvest, is aan het Bospad gelegen in een schitterende, rustieke en groene omgeving.
De ontvangst door Serra Strik, Jan van Haren, Gerrie Rossen, Tonnie Dinnissen en Ella is spontaan en allerhartelijkst. Als welkom kregen we een kopje koffie aangeboden: een uniek en zeer sympathiek gebaar.

In de openingspartij tegen Serra Strik ging Arie met een serie van 6 voortvarend van start: na 3 beurten had hij al 10 caramboles laten noteren.
De van Arie bekende rust en overwicht in zijn spel leek weer volledig te zijn teruggekeerd en hem de mogelijkheid te bieden de partij naar zijn hand te zetten. Wat is de oorzaak dat er toch afbreekpatronen worden geproduceerd? Is dat te wijten aan de eerder in de discussie opgelopen achterstand of is het de onorthodoxe speelstijl van je tegenstander? Biljarten zal een spel blijven met zijn eigen waarheden en verrassingen. Foute inschatting of zelfs overschatting zullen altijd op loer blijven liggen. Hoe dan ook het spel van Arie stokte en het ophalen van de caramboles werd moeizamer. Na 31 beurten waren de 10 punten binnen en kon er toch nog met enige tevredenheid worden teruggekeken op een acceptabele score van 14 – 27.

Wim had zich met de ervaringen van de voorbije partijen extra goed voorbereid en met een geslaagde generale repetitie in de vingers ging Wim vol vertrouwen met Jan van Haren het spel om de punten aan. Ook Wim werd min of meer overrompeld door de vrijgevochten speelstijl van Jan, vergelijkbaar met het spel van Serra Strik in de vorige partij.
Bovendien zag Wim met grote regelmaat zijn speelbal in een “GKtje” eindigen.
Wat Wim naast zijn sierlijke spel vooral kenmerkt is dat hij strijdbaar blijft en dat ophouden niet in zijn vocabulaire voorkomt. Verbeten zoekend - met soms een niet opgemerkte biljardé - weigerde Wim het bijltje erbij neer te gooien.
Al duurt het 43 beurten, het sierde Wim dat hij in de gelijkmakende beurt de stand in evenwicht bracht (15-21) en de meer dan verdiende 10 punten samen met Jan mocht opstrijken. Dat het moyenne van Wim een negatieve curve maakt, wordt enigszins verzacht in de wetenschap dat het team profiteert van de 10 punten.

Gerard ontmoette in de derde partij Gerrie Rossen, die evenals zijn teamgenoten Jan en Tonnie 15 caramboles als target heeft. Gerard startte de eerste 3 beurten met elk 2 caramboles. Daarmee werd een stevige basis gelegd voor deze partij. Gerrie kwam daarna, met ook weer dezelfde vrije speelstijl als zijn teamgenoten, snel tot het wegwerken van de opgelopen achterstand. Nadat de heft van te maken caramboles door Gerard was behaald, werd hij geconfronteerd met een irritante stilstand in zijn productie. De speelbal maakte de mooiste patronen, de oh’s en de ah’s waren niet van de lucht, en kwam welleswaar zeer dicht in de buurt van de derde bal, maar tot het maken van de vereiste caramboles kwam het niet meer. Met lede ogen moest Gerard aanzien dat Gerrie zich goed herstelde en na 27 beurten de eindstand 15-14 bepaalde.

Dus moest Ruud de erfenis uit de bekerronde tegen dit team, een positieve revanche, tot een goed einde zien te brengen en het karweitje tegen Tonnie Dinnissen klaren. Dat Ruud tot het uiterste was gemotiveerd straalde hij van alle kanten uit: met de borst vooruit, opgeheven hoofd en kordate tred toog hij aan het werk en belaagde Tonnie met ferme en intelligente speelmomenten. Tonnie kwam met hetzelfde onverschrokken spel gelijk zijn kompanen Ruud het biljartleven zuur maken. Ruud viel de eer te beurt om het lokale “Jantje” in zijn spel aan te treffen, wat echter niet betekende dat hij zich daardoor uit het veld liet slaan. Integendeel, met verrassende kwinkslagen en door verbluffende patronen uit zijn biljartkeu te toveren werd Tonnie nipt in bedwang gehouden. Ruud wees Tonnie overtuigend naar een ondergeschikte rol en haalde met de stand 14-17 in 23 beurten een bonuspunt binnen.

Biljartvereniging Alverna is een absolute aanwinst, met plezier en genot kijken we terug op de open en vriendelijke tegenstrever.
Tijdens de terugreis werd het verdiende dropje genuttigd en uiteengezet wat het belang van zorgvuldig formuleren is en daarmee duidelijk gemaakt waarom een stoplicht een verkeerslicht is.

35 - 38